Güzellikler çoğalıyor gülerek,

Boy veriyor buğdaylar neşeyle.

Kısalıyor yıldızlar arası mesafeler,

Mehtap kucak açıyor yeryüzüne,

Saf bal tadına dönüyor uykular.

Her sevinçten tattırıyor gökkuşağı,

Bir rüzgar esiyor ılık ılık.

Kimisi çember çeviriyor çocukların,

Kimisi uçurtma uçuruyor,

Dostça gülümsüyor mutluluk.

Herkes kucak açıyor birbirine,

Düşünen yok sıla nere,gurbet nere?

Ne yetimler horlanıyor,

Ne de yaşlılar...

Kuşlar ve çiçekler konu oluyor türkülere.

Mahmurluğu dağılıyor ufkun,

Sakin ve kendi halinde her deniz.

Şarkılar eşliğinde akıyor ırmaklar,

Taze gelin gibi yürüyor zaman