GÖKSEL ÖZDEMİR

ŞİİR KÖŞESİ

GÜLÜM

Eğer diken; akıl, vicdan bilseydi

Utanır gövdende çıkmazdı gülüm

Nedim bu aleme yine gelseydi

Lalenin yüzüne bakmazdı gülüm

Nemrut yaptırmıştı odun yığını

Sanmıştı Halil'in yanacağını

Ateşin gülistan olacağını

Bilseydi; en baştan yakmazdı gülüm

Yunus bahçenizde durmasa idi

Sarı çiçek deyip sormasa idi

Şefkatle yüzüne sürmese idi

Çiçeğin böyle hoş kokmazdı gülüm

Şimdi kurtlar çoban, çobanlar koyun

Hürriyet bilmece, hayat bir oyun

Farketse bunları tertemiz suyun

Çiçeğinde kalır akmazdı gülüm