GÖKSEL ÖZDEMİR

GÖLHİSAR HALK EĞİTİM MERKEZİ

SİMİDİN İKİ YARISI

Aynı sırayı kapmıştık koşarcasına Nasıl da sevmiştik birbirimizi Dost olmuştuk taparcasına Tanımadan bilmeden kimliğimizi. Hangimiz simit alsak bölerdik orta yerden Yarısı senin yarısı benimdi Hastalansan, bir gün okula gelmesen ya Yarısı paketlenir, yarısı boğazıma düğümlenirdi Her şeyi böler paylaşırdık Artık simidin iki yarısı olmuştuk simidin iki yarısı Hatırladın mı? Cebimizdeki bozuklukları Döker masanın üstüne sayardık Farketmezdi, bende fazla sende eksik Oldu mu iki bilet parası, haydi sinemaya. Film de kafamıza göre değildi ya "Gönül Yarası", Olsun biz yine giderdik. Maksat birliktelik... Hatırladın mı? Resim öğretmenimiz mum boya istemişti Kuru boyalar zaten harçlığımızı bitirmişti Bir kutu alıp da bölmüştük renkleri Ne farkederdi; Birlikte boyamıyacak mıydık resimleri? Sen de saklar mısın hâlâ? Atmamışım küçülmüşleri Bende siyahı, sende sarısı, kalemler... Kalemler bile simidin iki yarısı Hayallerimizi de paylaşırdık, Hatırladın mı? Ben de evlenecektim ileride, sen de. Benim kızım, seninse oğlun olacaktı Çoktan takılmıştı isimleri de. Dostça, kardeşçe Sevmeyi öğreneceklerdi, kenetlenmeyi Dahası, bir simidi ortadan bölmeyi Kimbilir, severlerdi birbirlerini aşkla Belki de evlenirlerdi Ne güzel hayallerdi Benim kızım, Senin oğlunun karısı, hayaller... Hayaller bile simidin iki yarısı Ne kadar oldu görüşmedik bilmiyorum Kayboldun birden O günden beri simidin yarısı elimde Yarısı boğazımda düğüm Ben şerefli bir görev aldım orduda. Kızım büyümekte İsmi de kararlaştırdığımız gibi, Ya sen? Hep seni merak edip durdum, Evlendin mi, oğlun var mı? Ta ki... Kanımı donduran o güne kadar O harekât gününe... Savaş alanındaydık, senin elinde silah Benim elimde silah Savaşmak zorundaydık Bire-bir bırakmıştı kader Ölmek-öldürmek değildi beni kahreden Bir can borcumuz vardı, Ha bugün, ha yarın ödenecekti zaten Ne düşündüğünü bilememek Ve öğrenememekti beni öldüren Kıpırdamadan duruyordun, bir heykelden farksız bir ölüden sessizdin. Davranmaman şaşkınlık mı Yoksa sevginin bedeli miydi, bir bilebilsem? "Davran" diyordum. Seni öldürmem için YÜCE bir sebebim var, Ölmem için de. VATANIM-MİLLETİM sağolsun Yine de istiyordum Kendime ait bir sebebim olsun Tüm savaşlar sevgiyi kurtarmak içindir. Bir simidin bedeli; sevgiyle ödenirmiş. Bir sevginin bedeli; ölüp, ölüp dirilmekle "Davran, seni bu şekilde öldüremem" Sesim, dağlara çarpıp yankılanıyordu Öldürsem de ölmüştüm, öldürmesem de Ne VATANIMA ihanet edebilirdim, ne de sevgine Belli ki, sen de keskin nişancıydın, ben de Yoksa gönderirler miydi bizi birbirimize? Aynı anda karşılıklı iki kurşun ve iki beden, Düşen, beyaz karlar üstüne sızan, Kanımız değildi. Hani, lisenin köşesinde takıldığımız Kafe vardı ya... İçtiğimiz tavşan kanı çayların demiydi. Cebimizden çıkan üç-beş kuruşu gördün mü, Sende eksik, bende fazla, ne farkeder? Tam iki bilet parasıydı. Bu film de kafamıza göre değildi ya "Gönül Yarası..." Olsun, maksat birliktelik, haydi sinemaya. Hasretten açık kalan gözlerimizde Son hayallerimizi gördüm; Benim kızım senin oğlunun karısıydı. Beyaz karlardan Bedenlerimize yansıyan ışığı gördüm; Güneşin sarısıydı. Ellerimizde sımsıkı sarıldığımız Ve gevşeyen avuçlarımızdan kayan simidin iki yarısıydı. Duyuyor musun? Şimdi arkamızdan yalan yanlış zanlar "Aynı anda ikisi ha", yanlış yargılayanlar Al eline kalemi, yazalım taşımızı. Bende siyahı, sende sarısı Söylesin taşlar, söylesin yazgımızı "-Çekinmedim Vatan uğrunda öldürmekten" "-Kaçınmadım sevgim uğruna ölmekten" Kimdi bizi bize böylesine düşman eden? Şüphesiz ki, yaşarlar bir simidi ikiye bölmeden Yarısı sende yazsın, yarısı bende Bizi kim anlar? Ancak zamanlar... Bir simidi ikiye bölen zamanlar, zamanlar... Zamanlar bile simidin iki Yarısı, simidin iki Yarısı...

Zehra Birsen Yamak